در معنای کلاسیک پیاز گیاهی است علفی و متعلق به خانواده آماریلیس از زیر خانواده پیاز امروز در بازار تهران است. اما در مورد منشأ نام جنس (lat. Allium)، 2 نسخه در نظر گرفته شده است.
پیاز نام خود را به لطف سیر همنوع خود که در روم باستان به آن Allium نیز می گفتند، به خود گرفت. بر اساس نسخه دیگری، کلمه سلتی همه در نام شرکت داشته است که در ترجمه به معنای “سوختن” است. با این حال، همانطور که ممکن است، این بر کشت تأثیر نمی گذارد.
و فراوانی انواع پیاز برای اهداف غذایی به سادگی شگفت انگیز است: همان پیاز یک نوع آبدار و کمتر داغ است، در حالی که دیگری آنقدر سخت و تیز است که منحصراً پس از عملیات حرارتی استفاده می شود.
پیاز (آلیوم) بیش از 400 گونه مختلف دارد که حدود 130 گونه آن در باغبانی زینتی پراکنده است. گیاهان پیاز ریزوماتیک یا پیازی، یکساله یا چند ساله هستند.
لامپ ها می توانند کروی یا استوانه ای باشند. سبزها – پایه آبدار، معطر، لوله ای یا مسطح “پر” با طعم سوزان. گل ها بر روی فلش های کوتاه یا بلند مرتب می شوند. آنها کوچک هستند، در یک گل آذین کروی مشخص جمع آوری می شوند و تا زمانی که شکوفا شوند با یک لایه نازک پوشیده شده اند.
اولین چیزی که با شنیدن کلمه پیاز به ذهنتان خطور می کند پیاز است. این گونه در بین سبزی کاران کشورمان رایج ترین است و پیاز آن برای ما ارزشمند است. اما او “برادران” متعددی دارد: پیاز باتون، پیازچه و دیگران که به خاطر سبزی “روی یک پر” رشد می کنند.
آنها یک لامپ زیرزمینی تشکیل نمی دهند و به عنوان گیاهان تازه برای سفره استفاده می شوند. پیازهای چند ساله که می توانند بیش از یک سال در یک مکان رشد کنند، به ویژه برای جمع آوری گیاهان تازه محبوب هستند. گیاهان پیازساز اغلب برای زمستان حفر می شوند.
